Радзіва «Прудок»
2017
Описание
Журналіст, дворнік, дармаед, гаспадар, пісьменнік. Аўтар гэтай кнігі – чалавек, які шукае сваё месца ў гэтым свеце. Такім месцам магла б стаць утульная рэдакцыя сталічнага часопіса або модны хіпстарскі каворкінг. Але стала дзедава хата на Палессі, на ўскрайку Беларусі, на перакрыжаванні сусветай. Гэта кніга не пра тое, як аднавіць напаўразбураны дом, саджаць агарод, даіць казу, жыць у вёсцы і не спіцца. Гэта кніга пра тое, як аднавіць напаўразбуранага сябе. Можа быць, яна пра тое, як вярнуцца да каранёй да роднай мойнай і культурнай стыхіі і пра тое, як важна не згубіць бабуліны аповеды. А можа, пра тое, як стаць сваім для самога сябе.
Интересные факты
Цитаты из книги
•<p>...я хачу залезці ў куфар, узяць з сабою зямельны надзел, хату, кнігі, рэшту лета, заткнуць замочную шчыліну бабуліным вышываным ручніком і проста пабыць кабачком, для якога Космас — гэта агарод.</p>
<p>...я хочу залезть в сундук, взять с собой земельный надел, дом, книги, остаток лета, заткнуть замочную щель бабушкиным вышивным полотенцем и просто побыть кабачком, для которого Космос — это огород.</p>
•<p>Я ніяк не магу сабрацца ў адным месцы.</p>
<p>Я никак не могу собраться в одном месте.</p>
•<p>Я зразумеў, што добрая жонка — тая, што з вады і мукі можа зрабіць блін, а не верш пра страказу. Усё чотка: яна — блін, я — табурэт. І ніякіх ямбаў і харэяў.</p>
<p>Я понял, что хорошая жена — та, что из воды и муки может сделать блин, а не стихотворение о стрекозе. Всё четко: она — блин, я — табурет. И никаких ямбов и хореев.</p>
•<p>Такое правіла ў іх было: калі ідзеш красці — кум ты мне, брат ці які яшчэ чорт, але я не бачыў цябе, ты не бачыў мяне.</p>
<p>Такое правило у их было: когда идёшь воровать — кум ты мне, брат или какой ещё чёрт, но я не видел тебя, ты не видел меня.</p>
•<p>Для мяне тэлефонныя размовы з мамай — гэта як чытаць «Беларусь у фантастычных апавяданнях», толькі тыя гісторыі, якія Баршчэўскі не паспеў сабраць.</p>
<p>Для меня телефонные разговоры с мамой — эта как читать «Беларусь в фантастических повествованиях», только те истории, какие Борщевский не успел собрать.</p>
С этой книгой читают:
